Άση Δημητρολοπούλου
Αρχιτέκτων - Σκηνογράφος - Ενδυματολόγος
60 καλλιτεχνεσ
57 εργα
Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και έκανε μεταπτυχιακά στο Παρίσι στη σκηνογραφία (DEA Arts du spectacle, Université PARIS III, Sorbonne Nouvelle), στις πλαστικές τέχνες (DEA Arts Plastiques et sciences de l’art Université PARIS I, Panthéon Sorbonne) και στην αρχιτεκτονική θεωρία και αισθητική (CEAA Théories et esthétique de l’architecture École d’architecture Paris Villemin) με υποτροφίες του Ιδρύματος Γουλανδρή και του Μεγάρου Μουσικής. Εργάζεται ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος στο θέατρο και στο σινεμά. Έχει σκηνογραφήσει πάνω από 140 παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλά διεθνή κινηματογραφικά και θεατρικά φεστιβάλ και έχει βραβευτεί και διακριθεί (14) για τη δουλειά της στο σινεμά και στο θέατρο. Επίσης έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις σκηνογραφίας και το 2015 οργάνωσε την επίσημη συμμετοχή του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου στη Διεθνή Έκθεση Σκηνογραφίας PQ: Prague Quadrennial of Performance Design and Space 2015.
Διδάσκει Σκηνογραφία από το 2004 στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών και έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πάτρας, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών.
Η παράσταση δημιουργήθηκε αμέσως μετά το πρώτο lockdown το 2020 με βασικό θέμα την απόκρυψη των αρχαιοτήτων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα γεγονός όχι πολύ γνωστό στο ευρύ κοινό. Η έρευνα σε σχέση με την ιστορία, τον τρόπο και τόπο της απόκρυψης έγινε μέσα από φωτογραφικό υλικό και αποτέλεσε έναν από τους βασικούς άξονες έμπνευσης και βιωματικής μου σύνδεσης με το ιστορικό γεγονός το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα τη διάσωση της εθνικής πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ένα σκάμμα ανασκαφής σχεδιάστηκε έτσι ώστε να δίνει την αίσθηση πως υπήρχε πάντα εκεί και ο θεατής βρέθηκε να παρακολουθεί μία δράση στην οποία ο χρόνος διαστέλλεται. Η έρευνα της διαδικασίας απόκρυψης και η διάθεση δημιουργίας ενός «τόπου/τοπίου» που συνομιλεί με τον παραστασιακό αρχαιολογικό χώρο οδήγησε στις επιλογές της «όψης»: ένα εγκαταλελειμμένο τοπίο εργοταξίου απόκρυψης στοιχείων «πολύτιμων» λειτουργεί ως χώρος ανίχνευσης της δικής μας σχέσης με τον πολιτισμό του τόπου μας. Η παράσταση παρουσιάστηκε στα δύο αρχαία θέατρα της Λάρισας που αποτελούν κομμάτι της σύγχρονης πόλης, σε αρχαιολογικούς χώρους της Θεσσαλίας και στο Ηρώδειο (2021).
Συγγραφέας: Ανδρέας Φλουράκης
Σκηνοθεσία – Δραματουργική Επεξεργασία: Κυριακή Σπανού
Σκηνικά: Άση Δημητρολοπούλου
Κοστούμια: Ολυμπία Σιδερίδου
Πρωτότυπη Μουσική: Δεσποινίς Τρίχρωμη
Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Τέλλος
Κίνηση: Αναστασία Μπρουζιώτη
Φωτογραφίες: Γιώργος Τέλλος
Η παράσταση δημιουργήθηκε αμέσως μετά το πρώτο lockdown το 2020 με βασικό θέμα την απόκρυψη των αρχαιοτήτων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα γεγονός όχι πολύ γνωστό στο ευρύ κοινό. Η έρευνα σε σχέση με την ιστορία, τον τρόπο και τόπο της απόκρυψης έγινε μέσα από φωτογραφικό υλικό και αποτέλεσε έναν από τους βασικούς άξονες έμπνευσης και βιωματικής μου σύνδεσης με το ιστορικό γεγονός το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα τη διάσωση της εθνικής πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ένα σκάμμα ανασκαφής σχεδιάστηκε έτσι ώστε να δίνει την αίσθηση πως υπήρχε πάντα εκεί και ο θεατής βρέθηκε να παρακολουθεί μία δράση στην οποία ο χρόνος διαστέλλεται. Η έρευνα της διαδικασίας απόκρυψης και η διάθεση δημιουργίας ενός «τόπου/τοπίου» που συνομιλεί με τον παραστασιακό αρχαιολογικό χώρο οδήγησε στις επιλογές της «όψης»: ένα εγκαταλελειμμένο τοπίο εργοταξίου απόκρυψης στοιχείων «πολύτιμων» λειτουργεί ως χώρος ανίχνευσης της δικής μας σχέσης με τον πολιτισμό του τόπου μας. Η παράσταση παρουσιάστηκε στα δύο αρχαία θέατρα της Λάρισας που αποτελούν κομμάτι της σύγχρονης πόλης, σε αρχαιολογικούς χώρους της Θεσσαλίας και στο Ηρώδειο (2021).
Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και έκανε μεταπτυχιακά στο Παρίσι στη σκηνογραφία (DEA Arts du spectacle, Université PARIS III, Sorbonne Nouvelle), στις πλαστικές τέχνες (DEA Arts Plastiques et sciences de l’art Université PARIS I, Panthéon Sorbonne) και στην αρχιτεκτονική θεωρία και αισθητική (CEAA Théories et esthétique de l’architecture École d’architecture Paris Villemin) με υποτροφίες του Ιδρύματος Γουλανδρή και του Μεγάρου Μουσικής. Εργάζεται ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος στο θέατρο και στο σινεμά. Έχει σκηνογραφήσει πάνω από 140 παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλά διεθνή κινηματογραφικά και θεατρικά φεστιβάλ και έχει βραβευτεί και διακριθεί (14) για τη δουλειά της στο σινεμά και στο θέατρο. Επίσης έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις σκηνογραφίας και το 2015 οργάνωσε την επίσημη συμμετοχή του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου στη Διεθνή Έκθεση Σκηνογραφίας PQ: Prague Quadrennial of Performance Design and Space 2015.
Διδάσκει Σκηνογραφία από το 2004 στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών και έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πάτρας, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών.
Συγγραφέας: Ανδρέας Φλουράκης
Σκηνοθεσία – Δραματουργική Επεξεργασία: Κυριακή Σπανού
Σκηνικά: Άση Δημητρολοπούλου
Κοστούμια: Ολυμπία Σιδερίδου
Πρωτότυπη Μουσική: Δεσποινίς Τρίχρωμη
Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Τέλλος
Κίνηση: Αναστασία Μπρουζιώτη
Φωτογραφίες: Γιώργος Τέλλος
