Πρόκειται για μια cross arts υβριδική θεατρική παράσταση που αποτελεί μια αλληγορική ιστορία για την ψευδαίσθηση της ελευθερίας και την ακροβασία τριών προσώπων ανάμεσα στο λογικό και στο παράλογο. Το ηχογραφημένο κείμενο από τους ηθοποιούς ήταν το αποτέλεσμα μιας ισότιμης συνεργασίας. Οι δημιουργοί σχεδίασαν το κομμάτι που τους αφορούσε εξ αποστάσεως και μια μέρα πριν την παράσταση είχαμε τη δυνατότητα να το δούμε στην ολότητά του: αυτή η συνεργασία μάς ώθησε να εμπιστευτούμε τις ικανότητες ο ένας του άλλου. Παρουσιάστηκε στο υπόγειο γκαράζ του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, ο χώρος του οποίου είχε διαμορφωθεί σε ένα είδος φωτιστικού και ηχητικού περιπάτου καταλήγοντας σε έναν θόλο. Οι θεατές με τη βοήθεια ακουστικών και σε μια κατάσταση απομόνωσης άκουσαν το κείμενο και συγχρόνως παρακολούθησαν τους οπτικούς ερεθισμούς που προβάλλονταν ως παρατηρητές αλλά και ως μέρος της παράστασης. Το ζητούμενο/αποτέλεσμα ήταν μια ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά, εμπειρία εμβύθισης που απαιτούσε την εγρήγορση όλων των αισθήσεων.