Δήμητρα Λιάκουρα
Σκηνογράφος - Ενδυματολόγος
60 καλλιτεχνεσ
57 εργα
Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1985. Απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, του Central Saint Martins College του Λονδίνου (MA in Design for Performance and Practice) καθώς και υποψήφια διδάκτωρ του τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου. Έχει επίσης παρακολουθήσει σεμινάρια σκηνογραφίας στην RADA. Από το 2008 έχει συνεργαστεί με πολλούς σκηνοθέτες, χορογράφους και ομάδες, όπως: την Ιόλη Ανδρεάδη, τους Bijoux de Kant, τον Δημήτρη Λάλο, τον Μιλτιάδη Φιορέντζη, τους C for Circus, την Ηλέκτρα Ελληνικιώτη κ.ά. Δουλειά της έχει παρουσιαστεί σε θέατρα και οργανισμούς της Ελλάδας και του εξωτερικού: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Φεστιβάλ Αθηνών, Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Τέχνης, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, Gessnerallee Theatre (Ζυρίχη), Edinburgh Fringe Festival, The Tank (Νέα Υόρκη), κ.ά. ΄Εχει παρουσιάσει projects μέσω residencies στην Σικελία και την Λιθουανία. Δουλεύει επίσης στον κινηματογράφο ως production designer και ως ενδυματολόγος. Έχει συμμετάσχει με έργα της σε ομαδικές εκθέσεις: TAF Metamatic, ROOMS (2013), Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Άσυλο Ανιάτων. Έχει επιμεληθεί τις εκθέσεις Κάμιρος, ένα πλοίο με πορτοκαλιά φουγάρα και Deja Visite.
Το διαφημιστικό σλόγκαν των ‘80s «Είναι καλύτερα στις Μπαχάμες» παρουσιάζει έναν ειδυλλιακό τόπο που υπόσχεται πως εκεί είναι καλύτερα, έτσι, γενικά και αδιευκρίνιστα. Προσπάθησα να απεικονίσω αυτό το non-place με θραύσματα DIY εξωτικισμού, γεμάτο ρωγμές και με εμφανείς τις «ραφές» του. Σε αυτό το συγκεχυμένο, αδιευκρίνιστο μέρος, για τα πλάσματα που βλέπουμε εκεί τίποτα δεν είναι δεδομένο και εύκολο. Οι κινήσεις τους είναι υπό διερεύνηση κάθε φορά και συνεχώς αποτυγχάνουν να κάνουν το πιο απλό πράγμα. Το «εξωτικό» περιβάλλον λειτουργεί άλλοτε σαν comfort zone και άλλοτε σαν την πιο απειλητική τροπική καταιγίδα. Η παράσταση αποπνέει αυτή τη μετέωρη αίσθηση σαν μετά από μια καταστροφή. Τα δύο πλάσματα (τίποτα δεν μας επιβεβαιώνει πως είναι μόνο δύο) ανακαλύπτουν το σώμα τους καθώς και έναν τρόπο να κινούνται με αυτό. Αποτυγχάνουν συνεχώς και ξαναπροσπαθούν να φτάσουν από ένα σημείο σε ένα άλλο, αναίτια. Η οποιαδήποτε μεταξύ τους διάδραση είναι τελείως συμπτωματική. Μπορεί να είναι η αρχή ή το τέλος του κόσμου όπως τον ξέραμε.
Σύλληψη – Ερμηνεία: Νατάσα Σαραντοπούλου, Ιωάννα Αντώναρου
Δραματουργική Επιμέλεια: Αλέξανδρος Μιστριώτης
Μουσική Σύνθεση: Παύλος Κατσιβέλης
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτογραφίες: Δημήτρης Παρθύμου, RGB STUDIOS
Το διαφημιστικό σλόγκαν των ‘80s «Είναι καλύτερα στις Μπαχάμες» παρουσιάζει έναν ειδυλλιακό τόπο που υπόσχεται πως εκεί είναι καλύτερα, έτσι, γενικά και αδιευκρίνιστα. Προσπάθησα να απεικονίσω αυτό το non-place με θραύσματα DIY εξωτικισμού, γεμάτο ρωγμές και με εμφανείς τις «ραφές» του. Σε αυτό το συγκεχυμένο, αδιευκρίνιστο μέρος, για τα πλάσματα που βλέπουμε εκεί τίποτα δεν είναι δεδομένο και εύκολο. Οι κινήσεις τους είναι υπό διερεύνηση κάθε φορά και συνεχώς αποτυγχάνουν να κάνουν το πιο απλό πράγμα. Το «εξωτικό» περιβάλλον λειτουργεί άλλοτε σαν comfort zone και άλλοτε σαν την πιο απειλητική τροπική καταιγίδα. Η παράσταση αποπνέει αυτή τη μετέωρη αίσθηση σαν μετά από μια καταστροφή. Τα δύο πλάσματα (τίποτα δεν μας επιβεβαιώνει πως είναι μόνο δύο) ανακαλύπτουν το σώμα τους καθώς και έναν τρόπο να κινούνται με αυτό. Αποτυγχάνουν συνεχώς και ξαναπροσπαθούν να φτάσουν από ένα σημείο σε ένα άλλο, αναίτια. Η οποιαδήποτε μεταξύ τους διάδραση είναι τελείως συμπτωματική. Μπορεί να είναι η αρχή ή το τέλος του κόσμου όπως τον ξέραμε.
Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1985. Απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, του Central Saint Martins College του Λονδίνου (MA in Design for Performance and Practice) καθώς και υποψήφια διδάκτωρ του τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου. Έχει επίσης παρακολουθήσει σεμινάρια σκηνογραφίας στην RADA. Από το 2008 έχει συνεργαστεί με πολλούς σκηνοθέτες, χορογράφους και ομάδες, όπως: την Ιόλη Ανδρεάδη, τους Bijoux de Kant, τον Δημήτρη Λάλο, τον Μιλτιάδη Φιορέντζη, τους C for Circus, την Ηλέκτρα Ελληνικιώτη κ.ά. Δουλειά της έχει παρουσιαστεί σε θέατρα και οργανισμούς της Ελλάδας και του εξωτερικού: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Φεστιβάλ Αθηνών, Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Τέχνης, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, Gessnerallee Theatre (Ζυρίχη), Edinburgh Fringe Festival, The Tank (Νέα Υόρκη), κ.ά. ΄Εχει παρουσιάσει projects μέσω residencies στην Σικελία και την Λιθουανία. Δουλεύει επίσης στον κινηματογράφο ως production designer και ως ενδυματολόγος. Έχει συμμετάσχει με έργα της σε ομαδικές εκθέσεις: TAF Metamatic, ROOMS (2013), Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Άσυλο Ανιάτων. Έχει επιμεληθεί τις εκθέσεις Κάμιρος, ένα πλοίο με πορτοκαλιά φουγάρα και Deja Visite.
Σύλληψη – Ερμηνεία: Νατάσα Σαραντοπούλου, Ιωάννα Αντώναρου
Δραματουργική Επιμέλεια: Αλέξανδρος Μιστριώτης
Μουσική Σύνθεση: Παύλος Κατσιβέλης
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτογραφίες: Δημήτρης Παρθύμου, RGB STUDIOS
