Ελένη Στρούλια
Σκηνογράφος - Ενδυματολόγος
60 καλλιτεχνεσ
57 εργα
Σπούδασε Ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας και Σκηνογραφία στο Central Saint Martins College of Art & Design στο Λονδίνο με υποτροφία του ΙΚΥ. Εργάζεται ως σκηνογράφος, ενδυματολόγος και video designer κυρίως στο θέατρο. Δουλειές της έχουν παρουσιαστεί σε κρατικές και ιδιωτικές σκηνές στην Ελλάδα (Εθνικό Θέατρο, Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ΚΘΒΕ, Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, Bios, ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας, Καβάλας κ.ά.), και στο εξωτερικό (Maillon – Théâtre de Strasbourg, Münchner Kammerspiele, Zürcher Theater Spektakel, Théâtre de la Ville, Bozar Theatre, Sharjah Biennale, Berliner Herbstsalon-Maxim Gorki Theater, Thalia Theater Hamburg, Théâtre VIDY Lausanne κ.ά.). Συμμετείχε ως art director στην ταινία μικρού μήκους Campo του Ανέστη Αζά που παρουσιάστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Δραματουργίας Out of sight του Maxim Gorki Theater στο Βερολίνο. Συνεργάζεται ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος με τον τραγουδοποιό Φοίβο Δεληβοριά από το 2002. Έχει επίσης επιμεληθεί τη δραματουργία στις παραστάσεις Εθνικός Κήπος (Φεστιβάλ Αθηνών 2017 – 2018), Η οδύνη των ανέργων (Φεστιβάλ Αθηνών 2014) κ.ά. Το αφηγηματικό δοκίμιο Εθνικός Κήπος που συνέγραψε σε συνεργασία με τον Θοδωρή Γκόνη κυκλοφόρησε το 2019 από τις εκδόσεις Άγρα.
Σε αυτή την post-documentary παράσταση που βασίζεται στον Βυσσινόκηπο του Τσέχωφ, οι ήρωες σε ρόλο «ειδικών» παρουσιάζουν υποθετικά σενάρια της ζωής τους μετά την πώληση του Βυσσινόκηπου. Αν το σπίτι είναι για όλους μας ένα καταφύγιο σταθερότητας και ασφάλειας, το μικροσκοπικό σπιτάκι του σκηνικού θέλει να είναι το αντίθετό του: μετατοπίζεται και αποδομείται όπως το σύμπαν των ηρώων. Είναι ένα θεατρικό σκηνικό τοποθετημένο σαν μπάμπουσκα μέσα σε ένα κινηματογραφικό στούντιο – blue-box. Μέσα από την ασυνήθιστη φόρμα ενός μυθοπλαστικού ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί την απόπειρα των ηρώων του Τσέχωφ να προσαρμοστούν σε μια καινούργια πραγματικότητα, εξερευνώντας εναλλακτικές εκδοχές του μέλλοντος, η παράσταση συναντά τις προκλήσεις της δικής μας νέας πραγματικότητας – η πανδημία, η κλιματική αλλαγή, το νεοφιλελεύθερο πρόσταγμα για αυτοβελτίωση και αυτo-εκμετάλλευση, … τα αυξανόμενα ενοίκια της πόλης που παραδίδεται στο Airbnb, ο έρωτας μέσα από ψηφιακές πλατφόρμες, όλα αυτά είναι η «πρόοδος» στην οποία οι ήρωες πρέπει να προσαρμοστούν, όπως κι εμείς.
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Πρόδρομος Τσινικόρης
Κείμενο: Ιωάννα Βαλσαμίδου – Πρόδρομος Τσινικόρης & η ομάδα
Συνεργασία στη Σκηνοθεσία: Κορίνα Βασιλειάδου
Δραματουργία: Martin Valdés-Stauber, Ιωάννα Βαλσαμίδου
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Στρούλια
Συνεργάτης Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος: Ζαΐρα Φαληρέα
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Σύνθεση – Ηχητικός Σχεδιασμός: Παναγιώτης Μανουηλίδης
Βίντεο: Δημήτρης Ζάχος
Διεύθυνση Φωτογραφίας – Βίντεο: Μιχάλης Γκατζόγιας
Φωτογραφίες: Alexandre Schlub, Ελένη Στρούλια, Σοφία Θεοδωράκη
Σε αυτή την post-documentary παράσταση που βασίζεται στον Βυσσινόκηπο του Τσέχωφ, οι ήρωες σε ρόλο «ειδικών» παρουσιάζουν υποθετικά σενάρια της ζωής τους μετά την πώληση του Βυσσινόκηπου. Αν το σπίτι είναι για όλους μας ένα καταφύγιο σταθερότητας και ασφάλειας, το μικροσκοπικό σπιτάκι του σκηνικού θέλει να είναι το αντίθετό του: μετατοπίζεται και αποδομείται όπως το σύμπαν των ηρώων. Είναι ένα θεατρικό σκηνικό τοποθετημένο σαν μπάμπουσκα μέσα σε ένα κινηματογραφικό στούντιο – blue-box. Μέσα από την ασυνήθιστη φόρμα ενός μυθοπλαστικού ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί την απόπειρα των ηρώων του Τσέχωφ να προσαρμοστούν σε μια καινούργια πραγματικότητα, εξερευνώντας εναλλακτικές εκδοχές του μέλλοντος, η παράσταση συναντά τις προκλήσεις της δικής μας νέας πραγματικότητας – η πανδημία, η κλιματική αλλαγή, το νεοφιλελεύθερο πρόσταγμα για αυτοβελτίωση και αυτo-εκμετάλλευση, … τα αυξανόμενα ενοίκια της πόλης που παραδίδεται στο Airbnb, ο έρωτας μέσα από ψηφιακές πλατφόρμες, όλα αυτά είναι η «πρόοδος» στην οποία οι ήρωες πρέπει να προσαρμοστούν, όπως κι εμείς.
Σπούδασε Ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας και Σκηνογραφία στο Central Saint Martins College of Art & Design στο Λονδίνο με υποτροφία του ΙΚΥ. Εργάζεται ως σκηνογράφος, ενδυματολόγος και video designer κυρίως στο θέατρο. Δουλειές της έχουν παρουσιαστεί σε κρατικές και ιδιωτικές σκηνές στην Ελλάδα (Εθνικό Θέατρο, Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ΚΘΒΕ, Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, Bios, ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας, Καβάλας κ.ά.), και στο εξωτερικό (Maillon – Théâtre de Strasbourg, Münchner Kammerspiele, Zürcher Theater Spektakel, Théâtre de la Ville, Bozar Theatre, Sharjah Biennale, Berliner Herbstsalon-Maxim Gorki Theater, Thalia Theater Hamburg, Théâtre VIDY Lausanne κ.ά.). Συμμετείχε ως art director στην ταινία μικρού μήκους Campo του Ανέστη Αζά που παρουσιάστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Δραματουργίας Out of sight του Maxim Gorki Theater στο Βερολίνο. Συνεργάζεται ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος με τον τραγουδοποιό Φοίβο Δεληβοριά από το 2002. Έχει επίσης επιμεληθεί τη δραματουργία στις παραστάσεις Εθνικός Κήπος (Φεστιβάλ Αθηνών 2017 – 2018), Η οδύνη των ανέργων (Φεστιβάλ Αθηνών 2014) κ.ά. Το αφηγηματικό δοκίμιο Εθνικός Κήπος που συνέγραψε σε συνεργασία με τον Θοδωρή Γκόνη κυκλοφόρησε το 2019 από τις εκδόσεις Άγρα.
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Πρόδρομος Τσινικόρης
Κείμενο: Ιωάννα Βαλσαμίδου – Πρόδρομος Τσινικόρης & η ομάδα
Συνεργασία στη Σκηνοθεσία: Κορίνα Βασιλειάδου
Δραματουργία: Martin Valdés-Stauber, Ιωάννα Βαλσαμίδου
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Στρούλια
Συνεργάτης Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος: Ζαΐρα Φαληρέα
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Σύνθεση – Ηχητικός Σχεδιασμός: Παναγιώτης Μανουηλίδης
Βίντεο: Δημήτρης Ζάχος
Διεύθυνση Φωτογραφίας – Βίντεο: Μιχάλης Γκατζόγιας
Φωτογραφίες: Alexandre Schlub, Ελένη Στρούλια, Σοφία Θεοδωράκη
