Μαριλένα Γεωργαντζή
Σκηνογράφος
60 καλλιτεχνεσ
57 εργα
Εικαστικός και σκηνογράφος με βασικό ενδιαφέρον στην έννοια της ατμόσφαιρας, στην οικοδόμηση συνθετικών κόσμων και στις ψηφιακές χειροτεχνίες. Η πρακτική της έγκειται στη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών, e-textiles, παραδοσιακών χειροτεχνιών και καθημερινών αντικειμένων, με στόχο να εμβυθίσει τους ανθρώπους σε διακειμενικά, μη-γραμμικά περιβάλλοντα που αναστοχάζονται τη συλλογική μνήμη και τη νοσταλγία καθώς και να εξερευνήσει αναδυόμενες αφηγήσεις έμφυλων εμπειριών που εξελίσσονται στο χρόνο και στο χώρο. Αρχικά εκπαιδεύτηκε ως αρχιτέκτονας (ΕΜΠ, 2010) με εξειδίκευση στα νέα μέσα και τις μεθοδολογίες ψηφιακής κατασκευής (IAAC, 2012) καθώς και στα πολυμέσα στη γραφιστική (ΕΑΠ, 2020). Έχει σχεδιάσει σκηνικά για παραγωγές χορού, ταινίες, καθώς και εμπορικές εκδηλώσεις, και έχει επιλεχθεί για επιμελητικές προτάσεις και διαδραστικά έργα τέχνης σε πλήθος φεστιβάλ και εκθέσεων στην Ευρώπη (Hybrids, OCC Athens & Ars Electronica 2016, IMPAKT 2014, London Festival of Architecture 2014 κ.ά.). Πραγματοποιεί διαδραστικά εργαστήρια νέων μέσων, όπου αναδεικνύεται η σημασία της γυναικείας εργασίας και της παραδοσιακής χειροτεχνίας. Επιπρόσθετα, είναι συνεργάτης στα προγράμματα Horizon 2020: SheMakes, που στοχεύει στην ενδυνάμωση των μελλοντικών γυναικών-καινοτόμων της βιώσιμης βιομηχανίας της μόδας, και Pop Machina που εστιάζει στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα, κυκλική οικονομία και στο makers movement.
Στην παράσταση ο σκηνικός χώρος δημιουργείται από τριακόσια τελάρα μπύρας. Αντικείμενο μελέτης αποτέλεσε το ποδόσφαιρο ως θρησκεία, ως πολιτική δράση, ως βιομηχανία, ως παγκόσμια γλώσσα και ως ένα μέρος όπου καλλιεργούνται υποκουλτούρες. Επέλεξα να χρησιμοποιήσουμε ένα καθημερινό αντικείμενο και να δημιουργήσουμε ένα τοπίο εκτός του καθημερινού του πλαισίου. Το συνολικό έργο μου επικεντρώνεται στη δημιουργία σκηνικών χώρων και εγκαταστάσεων που αποκαλύπτουν φανταστικές αφηγήσεις που στοχεύουν στο να ξανασκεφτούμε κριτικά το παρελθόν και να ενεργοποιήσουμε τη συλλογική μνήμη. Η παράσταση αποτέλεσε εν τέλει ένα κινηματογραφημένο έργο, λόγω πανδημίας, όπου συνάντησε τους θεατές στον οικείο τους χώρο. Αυτή η παράδοξη συνάντηση κλιμάκων, του ανοιχτού χώρου του ποδοσφαίρου, της σκηνής και του οικιακού περιβάλλοντος έκανε έντονη την ανάγκη για μια «ειδική» ματιά μέσω του φακού έτσι ώστε η ατμόσφαιρα να σπάσει τον τέταρτο τοίχο, πλέον της οθόνης, και να φτάσει στους θεατές.
Σκηνοθεσία & Χορογραφία: Έυη Σούλη
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Jan Van De Engel
Δραματουργία: Τζίνα Σταυρουλάκη
Σκηνικά: Μαριλένα Γεωργαντζή
Κοστούμια: 2WO+1NE
Σχεδιασμός Φωτισμών: Μαριέττα Παυλάκη
Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος
Στην παράσταση ο σκηνικός χώρος δημιουργείται από τριακόσια τελάρα μπύρας. Αντικείμενο μελέτης αποτέλεσε το ποδόσφαιρο ως θρησκεία, ως πολιτική δράση, ως βιομηχανία, ως παγκόσμια γλώσσα και ως ένα μέρος όπου καλλιεργούνται υποκουλτούρες. Επέλεξα να χρησιμοποιήσουμε ένα καθημερινό αντικείμενο και να δημιουργήσουμε ένα τοπίο εκτός του καθημερινού του πλαισίου. Το συνολικό έργο μου επικεντρώνεται στη δημιουργία σκηνικών χώρων και εγκαταστάσεων που αποκαλύπτουν φανταστικές αφηγήσεις που στοχεύουν στο να ξανασκεφτούμε κριτικά το παρελθόν και να ενεργοποιήσουμε τη συλλογική μνήμη. Η παράσταση αποτέλεσε εν τέλει ένα κινηματογραφημένο έργο, λόγω πανδημίας, όπου συνάντησε τους θεατές στον οικείο τους χώρο. Αυτή η παράδοξη συνάντηση κλιμάκων, του ανοιχτού χώρου του ποδοσφαίρου, της σκηνής και του οικιακού περιβάλλοντος έκανε έντονη την ανάγκη για μια «ειδική» ματιά μέσω του φακού έτσι ώστε η ατμόσφαιρα να σπάσει τον τέταρτο τοίχο, πλέον της οθόνης, και να φτάσει στους θεατές.
Εικαστικός και σκηνογράφος με βασικό ενδιαφέρον στην έννοια της ατμόσφαιρας, στην οικοδόμηση συνθετικών κόσμων και στις ψηφιακές χειροτεχνίες. Η πρακτική της έγκειται στη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών, e-textiles, παραδοσιακών χειροτεχνιών και καθημερινών αντικειμένων, με στόχο να εμβυθίσει τους ανθρώπους σε διακειμενικά, μη-γραμμικά περιβάλλοντα που αναστοχάζονται τη συλλογική μνήμη και τη νοσταλγία καθώς και να εξερευνήσει αναδυόμενες αφηγήσεις έμφυλων εμπειριών που εξελίσσονται στο χρόνο και στο χώρο. Αρχικά εκπαιδεύτηκε ως αρχιτέκτονας (ΕΜΠ, 2010) με εξειδίκευση στα νέα μέσα και τις μεθοδολογίες ψηφιακής κατασκευής (IAAC, 2012) καθώς και στα πολυμέσα στη γραφιστική (ΕΑΠ, 2020). Έχει σχεδιάσει σκηνικά για παραγωγές χορού, ταινίες, καθώς και εμπορικές εκδηλώσεις, και έχει επιλεχθεί για επιμελητικές προτάσεις και διαδραστικά έργα τέχνης σε πλήθος φεστιβάλ και εκθέσεων στην Ευρώπη (Hybrids, OCC Athens & Ars Electronica 2016, IMPAKT 2014, London Festival of Architecture 2014 κ.ά.). Πραγματοποιεί διαδραστικά εργαστήρια νέων μέσων, όπου αναδεικνύεται η σημασία της γυναικείας εργασίας και της παραδοσιακής χειροτεχνίας. Επιπρόσθετα, είναι συνεργάτης στα προγράμματα Horizon 2020: SheMakes, που στοχεύει στην ενδυνάμωση των μελλοντικών γυναικών-καινοτόμων της βιώσιμης βιομηχανίας της μόδας, και Pop Machina που εστιάζει στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα, κυκλική οικονομία και στο makers movement.
Σκηνοθεσία & Χορογραφία: Έυη Σούλη
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Jan Van De Engel
Δραματουργία: Τζίνα Σταυρουλάκη
Σκηνικά: Μαριλένα Γεωργαντζή
Κοστούμια: 2WO+1NE
Σχεδιασμός Φωτισμών: Μαριέττα Παυλάκη
Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος
